Ü...

- Ü ile Ü[Fars.]
( Osmanlı abecesinin "elif" ve "ayın" ile başlayan sözcüklerinden hafif zammelilerin sesini verir. İLE Çok kez "ü" gibi ve sesli biten sözcükten sonra "vü" olarak okunur.[KAZÂ VÜ KADER: Kaza ve kader.] )

- ÜCÛM ile ÜCÛN
( Kale, palanka. İLE Suyun renginin ve tadının bozulması. )

- ÜKLE[< ÜKEL] ile ÜKRE
( Lokma. İLE Çukur. | Top, yuvarlak şey. )

- ÜŞKÛFE [Fars.] ile ÜŞKÜFTE [Fars.]
( Çiçek. İLE Açılmış çiçek. )