SÖZLER

İnsan, bölünemeyen ve parçalara ayrılması olanaklı olmayan bir bütünlüktür.

İnsan, mekândan zamana geçiştir.

İnsan, idrak edebildiğine gereksinim duyar.

İnsan, ne ise o olmaya yanaşmayan tek yaratıktır.

İnsan, sadece, hayallerini gerçekleştirdiği oranda başarılıdır.

İnsan, evrende var olan herşeyi, kısaca "evren bilgisi"ni içinde taşır.

İnsan, bir yanıyla görmeyi arzu ederken, öte yanıyla da kör kalamaz.

İçindeki çocuğa sarıl, sana insanı anlatır.

İnsana sığabilene âlem, âleme sığamayana insan denir.

İnsan, kâinatın gözbebeğidir.

İnsan, "bilgisi üstüne katlanarak bilen beşer"dir.

İnsan, kendini tanımaya uğraşmalı, kendi üstüne düşünmelidir.

İnsanı/kişiyi hapsedenler içimizdedir.

İnsan, bildiği şeyi bildiğini bilmeli. Bilmediği şeyi bilmediğini bilmelidir. Gerçek bilgi işte budur.

İnsanın/kişinin görevi, kendi içindeki kıvılcımı bulup ışık durumuna getirmektir.

İnsanın hakikati, tüm hakikatlerin hakikatidir.

İnsanın/kişinin hareketleri, sözlerinden daha yüksek sesle konuşur.

İnsan/kişi ne kadar yaşlanırsa yaşlansın, sevdiğini görünce gençleşir.

İnsanın/kişinin değeri bir kesirle ifade edilecek olursa;
Payı gerçek kişiliğini gösterir,
Paydası da kendisini ne zannettiğini.
Payda büyüdükçe kesrin değeri küçülür.

Kişiler arasında, en eşit paylaşılan, akıldır.

"Küçük kişilerin" gölgeleri büyüdükçe, güneş, batıyor demektir.

Kişilerin, sözleri işitmeye gereksinimi vardır, ta ki gerçekler onlara sözlerden daha yüksek sesle konuşuncaya kadar.

Kişiler, başaklara benzer, içleri boşken havadadır, doldukça eğilir.

Eğer bir kişi, içinde bulunduğu toplumu aşmayı başaramıyorsa ve onun kişinin kendi güçlerinin gelişimine destek mi, yoksa engel mi olduğunu farkedecek yetenekte değilse, gerçek insani özüne ulaşması hiçbir zaman mümkün olmayacaktır.

Başka kişilerin zihinlerini bilme arzumuz, kendi zihnimizi bilmeyişimizden dolayıdır.

Çoğunluk, "insanlığı değiştirmeyi düşünür" ama önce kendimizi değiştirmeyi düşünmek gerekir.

Yaşamın ve çalışmanın temel amacı, kişinin başlangıçta olmadığı kişi olmasıdır.

Beklemeyi bilen kişi, her şeyi elde edebilir.

Sorma kişinin aslını, sohbetinden belirli olur!

Anlam, ırktan önce gelir.

Irka davet olmaz, düşünceye davet olur.

Âlim kişi, kocadıkça koç olur,
Cahil kişi, kocadıkça hiç olur.